تاریخچه گونی بافی
گونی یا کیسه نوعی پارچه زمخت است که برای ساختن کیسههای بادوام و محکم برای حمل محصولات کشاورزی مانند سیبزمینی و برنج و مانند آن به کار میرود. در گذشته گونی فقط از الیاف کنف و چتایی و شاهدانه بافته میشد. امروز همان مواد رایج است اما به صورت روزافزونی گونی بافته شده از الیاف مصنوعی مانند پروپیلین جای گونی ساخته شده از الیاف طبیعی را میگیرد. اغلب به کیسهای که از گونی درست میشود نیز گونی گفته میشود.
در حال حاضر برای تولید کیسه ها از مواد پروپیلین که مواد اصلی تولید کیسه است به اضافه کربنات کلسیم که عامل مقاوم سازی کیسه است (این مقدار در عرف کیسه بافی 7 درصد می باشد) استفاده می کنند وبرای تولید کیسه های رنگی از پروپیلین رنگی که مستربچ نام دارد استفاده میشود
نخستین کارخانه گونیبافی در ایران در سال 1311 در رشت آغاز به کار کرد. گونی ها با توجه به ضخامت الیاف و مواد بکار رفته در آن طبقه بندی می شوند و بر اساس وزن گونی بافته شده به فروش می رسند.